Kolombiya’da Kamu Hizmetleri Enternasyonali (PSI) ve Ulusal Sendikal Okulu’nun (ENS) verdiği eğitimler sonucunda, Kolombiya Aile Refahı Enstitüsü’ne (ICBF) bağlı çocuk evlerinde çalışanlar, “Redhogares Infantiles” (Çocuk Evleri Ağı) adında yeni bir sendika kurdu.
Redhogares Infantiles, Kolombiyalı çocukların günlük bakım ve gelişimine kendini adamış işçilerin çalışma koşullarını iyileştirmek amacıyla kuruldu. Sendikanın temel vizyonu, işçilerin daha iyi koşullarda çalışması için binlerce çocuğa sunulan hizmetin niteliğini artırmak. 2025 Aralık ayına kadar 22 farklı çocuk evinden 500 işçinin bu örgüt çatısı altında birleşmesi hedefleniyor. Bu oluşum, PSI ve ENS’in sağladığı destek ve eğitimler sayesinde oldu.
Bir hayalin gerçeğe dönüşü
Redhogares Infantiles sendikası başkanı ve El Nido Çocuk Evi’nin yöneticisi Tatiana Zapata García, sendikanın kuruluş sürecini şöyle anlatıyor:
“22-23 çocuk evinde, ICBF ve Çocuk Evi Dernekleri ile yapılan sözleşmelerde ciddi eksiklikler vardı,” diyen Zapata, en büyük sorunlardan birinin sözleşmelerin geç başlaması olduğunu belirtiyor. Genellikle şubat sonu veya mart ortasında başlayan bu sözleşmeler nedeniyle çocuklar belirli bir süre bakımsız kalıyordu. Ayrıca, ICBF’nin yaptığı geç ödemeler çalışanların ailelerinin ekonomik istikrarını tehdit ediyor, çocuk evlerinin operasyonlarını zora sokuyor ve hem personel ödemelerini hem de çocuklara yiyecek alımını etkiliyor.
Bir diğer temel sorun da yalnızca altı ay süreyle yapılan sözleşmelerin yarattığı iş güvencesizliği. Zapata, “Bu sözleşmelerin ileriye dönük ve daha kalıcı olması gerekiyor,” diyor. Geçmişte ICBF tarafından “tam anlamıyla görünmez” kabul edildiklerini ifade eden Zapata, tüm bu olumsuzluklara rağmen çocuklara olan bağlılıklarının hiç azalmadığını vurguluyor. Dağınık şekilde faaliyet gösteren çocuk evleri, seslerini duyurmak amacıyla birleşip bir oturma eylemi düzenlediler; ancak somut bir çözüm çıkmayınca, ENS’ten danışmanlık alarak sendikalaşma yoluna gittiler.
“2024’te sendika kurma fikri bir hayaldi; bugün, 5 Haziran 2025’te bu hayal gerçek oldu,” diyen Zapata, mücadelelerinin büyüyerek Antioquia bölgesine ve tüm Kolombiya’ya yayılmasını umuyor.
İnsana yakışır ücretler ve sözleşme güvencesi
Medellín’in Comuna 8 bölgesindeki Villatina mahallesinde yer alan Marta Cecilia Çocuk Evi’nin yöneticisi Diana Zárate Montoya ise taleplerin aciliyetine dikkat çekiyor:
“Biz, çocuk evlerinde çalışanlar olarak çocuklara iyi bir bakım sunabilmek, önceliklerimizi çözebilmek için sendikalaşmamız gerektiğini fark ettik,” diyor Zárate.
Zárate’ye göre en temel sorunlardan biri, çalışanların mesleki yeterliliklerine göre belirlenmiş, net ve düzenlenmiş maaşların bulunmaması. “Verdiğimiz hizmet, savunmasız çocuklara yönelik. Hatta bazı aileler yerinden edilmiş, göç durumunda,” diyerek, hizmet verilen kitlenin ne kadar hassas olduğuna dikkat çekiyor.
Yıl sonunda ise sorunlar daha da büyüyor. Çoğu evin geçimini sağlayan annelerden oluşan işçiler, aralık ayında işten ayrılıyor ve ancak şubat ayında tekrar işe alınıyor. Bu süreçte oluşan belirsizlik ve ekonomik zorluklar hem işçileri hem de verilen hizmetin sürekliliğini ciddi şekilde etkiliyor.
Redhogares Infantiles, devletin geleceğe yönelik sözleşmeler uygulamasını ve iş sürekliliğini güvence altına alacak düzeyde insani bir bütçe ayırmasını talep ediyor.
Sendikal örgütlenmenin önemi
Sendika üyesi ve öğretmen Yaira Jaramillo, hak ihlallerine karşı örgütlenmenin kritik önemini vurguluyor:
“Bilgi eksikliği nedeniyle haklar çok belirgin ve keyfi bir biçimde ihlal edildi,” diyen Jaramillo, sendikaların geçmişte yoğun şekilde kötü gösterildiğini ve bunun insanların birlikte hak aramasını engellediğini belirtiyor.
Ancak Redhogares Infantiles’in kuruluşu bu damgalamayı yıkmayı, işçileri güçlendirmeyi ve örgütlü mücadeleyi teşvik etmeyi amaçlıyor.
Bu süreçte ENS (Ulusal Sendikal Okul) ve PSI (Kamu Hizmetleri Enternasyonali)’nin sağladığı destek son derece belirleyici oldu.
Tatiana Zapata bu konuda şöyle diyor: “Sayelerinde bu sendikayı kurabildik ve verdikleri değerli tavsiyelerle nasıl müzakere edilir, nasıl savunuculuk yapılır ve nasıl örgütlenilir öğrendik.”
30 kurucu üye ile yola çıkan Redhogares Infantiles, zamanla ülke çapındaki çocuk evlerinde çalışanların güçlü bir sesi olmayı ve işçi haklarının temsiliyetini üstlenmeyi hedefliyor.
Yeni kurulan Redhogares Infantiles sendikası için, sendikal kapasiteyi ve işçi hakları bilgisini güçlendirmeye yönelik bir eğitim atölyesi de düzenlendi. Bu eğitim, sendikanın yapılanmasını sağlamlaştırma yolunda atılan kritik bir adımı temsil ediyor. Aynı zamanda, sektördeki çalışanlar için insana yakışır koşulların savunulmasına olan bağlılığı da yeniden teyit ediyor.
Bu tür adımlar, sadece bireysel hakları değil, aynı zamanda tüm toplumun refahını doğrudan etkileyen sosyal adalet ve dayanışma kültürünün gelişimini de destekliyor.
