“Bakım Emeği” podcast serimizde, bakım emeğinin farklı hallerini kadınların deneyimleri üzerinden konuşuyoruz.
Bakım Emeği podcast serisine devam ediyoruz. Bu podcast serisinde, bakım emeğinin farklı hallerini kadınların deneyimleri üzerinden konuşacağız. Hasta, engelli, yaşlı ve çocuk bakımı süreçlerinde kadınlar neler yaşıyor, hangi zorluklarla baş ediyor yada devletten aldıkları bakım ücretini kendileri için kullanabiliyorlar mı? Bu soruların cevabını ararken; derdimiz, değersizleştirilen, görmezden gelinen bakım emeğimizi görünür kılmak ve bu alanda üretilecek feminist politikalar için bir zemin inşa etmek.
Podcast serimizin üçüncü bölümünde Sanfilippo MPS TİP3A hastası çocuğunun bakımıyla ilgilenen Berivan’ın hikayesini dinleyeceksiniz. Berivan, 31 yaşında ve iki çocuk annesi. Oğluna hastalık teşhisi konulduktan sonra hayatının tüm akışı değişmiş. Çocuklarının bakımı dışında kendisine bir zaman ayıramadığını anlatıyor. Berivan’ın eşi cezaevinde fakat devletin mahkum ailelerine sağladığı maddi desteği, bakım ücreti aldığı için alamıyor. Bakım ücretinin ise oğlunun masraflarına dahi yetmediğini, hastaneye ve fizik tedaviye gidip gelirken maddi açıdan çok zorlandıklarını anlatıyor. “Ben yokmuş gibiyim şu an, sadece çocuklarım var.” diyen Berivan’a verilen bakım ücretini birçok kadın gibi o da kendisi için kullanmıyor. Kimi zaman bu ücreti kira ve ulaşım masraflarına harcadığında dahi suçluluk hissettiğini söylüyor. Ayrıca, Berivan gibi bakım emeği veren kadınların herhangi bir sosyalleşme imkanı bulamaması da, kamusal bakım hizmetlerinin yetersizliği ile yakından ilişkili bir durum.
Berivan’la yaptığımız yayını bu link üzerinden dinleyebilirsiniz:
